Het studentenleven zit vol fancy gala's, nieuwe vrienden en knappe scharrels. Toch is er ook een kant waar je geen foto's van ziet op Instagram en waar nauwelijks over gesproken wordt. In deze blog neem ik je mee naar de rauwe kant van het studentenleven. Ik noem het: studentenleed!

De morning after

Mijn mascara was uitgelopen en mijn jurk zat onder het bier en een twijfelachtige klonterige smurrie. Mijn pumps waren op mysterieuze wijze verdwenen en de stoeptegels voelden ijskoud aan onder mijn blote voeten. De zon kwam al op en een man in pak fietste voorbij, onderweg naar zijn werk. Hij had geslapen, een douche genomen, ontbijt gegeten. Hij had niet het gevoel dat hij elk moment over zijn nek kon gaan en hij had geen hoofd dat uit elkaar barstte van de pijn. Wat zou ik graag met hem ruilen!

Het kerstgala

Het kerstgala was hét feest van het jaar. Jongens in pak, meiden in lange jurken en dikke lagen make-up op hun gezicht. Er was een fotograaf, een DJ en een saxofonist. De bessenlikeur was gratis en vloeide rijkelijk. In het begin was het zien en gezien worden. De meiden roddelden over de kleding- en kapselkeuzes van anderen en de jongens hadden vooral oog voor de meest bloot geklede meisjes met de diepste decolletés. Yep, ik haatte gala’s.

Bessenlikeur

Na wat glazen bessenlikeur begon ik het gala toch een beetje leuk te vinden. Blijkbaar genoot de saxofonist ook van de likeur. Hij stond steeds wankeler op zijn benen en begon ook steeds valser te spelen. De dronken menigte merkte hier niks van en danste vrolijk verder op de valse muziek. Helemaal priem.

Multifunctionele wc’s

Net toen we met het enthousiasme van kleine kinderen de Macarena aan het dansen waren sprintte Esmee weg. Blijkbaar kon haar maag de grote hoeveelheid bessenlikeur niet aan. Ik rende mijn beste vriendin achterna naar de wc en gaf haar mentale steun terwijl ze een powerbraakje legde. Helaas haalde een deel van het braakje de wc niet maar werd het uitgesproeid over mijn jurk. Vol walging voelde ik hoe het braakje warme klonterige vlekken in mijn jurk vormde. Pas toen Esmee eindelijk ophield met kotsen merkte ik het gekreun op dat uit het hokje naast ons kwam. Het gekreun werd steeds luider en er werd nu ook hard gehijgd. Blijkbaar diende het toilet deze avond niet slechts als kotsplek, maar ook als sekshokje.

Zure zoenen

Het powerbraakje van Esmee had effect gehad; ze kon er weer helemaal tegenaan. Binnen de kortste keren stond ze zelfs met een jongen met pacman-stropdas te tongworstelen. Gelukkig wist hij niet dat Esmee even geleden nog stond te kotsen. Wel gek dat hij dat niet proefde, ze had de braakjessmaak tenslotte slechts met wat slokjes water weggespoeld. Het leek me een erg zure, weeïge zoen. Van de gedachte alleen al werd ik misselijk, dus probeerde ik mijn aandacht snel op iets anders te vestigen.

Afterparty

Het gala ging door tot in de vroege uurtjes en het werd steeds guurder. Powerbraakjes haalden de wc’s niet meer en werden midden op de dansvloer geloosd. Ook hitsige daden werden niet langer op het toilet gedaan. In donkere hokjes gleden handen in broeken en onder rokjes. Toen de DJ en dronken saxofonist stopten met spelen en er een cd’tje aangezet werd veranderde het gala in de afterparty. Afgepeigerd verliet ik het donkere feesthol. Buiten bleek de dag al te zijn begonnen. Verblind door het zonlicht en met bevroren voeten, strompelde ik naar huis. Gelukkig was het gala weer voor een jaar voorbij.

Als je denkt dat dit verhaal erg is, dan moet je mijn andere Studentenleed verhalen eens lezen.. Zo was mijn onderbroek eens spoorloos na een ONS. Oeps...