Studentenleed: "Die 2 euro voelde verdacht veel als geld krijgen voor seks..."
Het studentenleven zit niet alleen vol nieuwe ervaringen, het zit ook vol nieuwe woorden. Zo zal elke student weleens een BVO'tje atten om vervolgens een barfje te leggen. En na een wilde nacht wordt de kater weggewerkt met een reparatiebiertje of een tarwesmoothie. In deze blog zal ik vertellen hoe ik door ongemakkelijke situaties heb geleerd wat de woorden twarrel, scharrel, kwarrel, prela en rela betekenen.
Het sinterklaasfeest
De eerste keer dat Job en ik elkaar zoenden was hij een groene piet. Dat zorgde voor veel vieze groene vlekken in mijn shirtje. Het was het sinterklaasfeest bij de vereniging. Groen was de verenigingskleur dus kwam er een aantal felgroene pieten langs om de feestvreugde te vergroten. De voorzitter kreeg billenkoek en Job dreigde mij in de zak mee te nemen naar Spanje. In plaats daarvan nam hij me mee naar zijn gammele hoogslaper.
De twarrel
Na het sinterklaasfeest spraken Job en ik af en toe af. We dronken goedkope wijn en gaven onszelf bloot in zijn hoogslaper. De volgende ochtend werd ik dan standaard zonder ontbijt de deur uitgezet. Na een nacht lang rampetampen was het blijkbaar teveel moeite om even een kopje thee te zetten. Gekwetst viel ik tegen hem uit toen hij dit voor de zoveelste keer flikte. Als reactie gaf hij me twee euro mee om onderweg naar huis een croissantje te kopen. Dat voelde verdacht veel als geld krijgen voor seks. Wat een eikel vond ik hem! Job was duidelijk een twarrel; een twijfelachtige scharrel.
De scharrel
Ik was boos op Job vanwege het twee-euro incident en negeerde al een week zijn berichtjes. Maar tijdens een borrel van de vereniging gooide Job al zijn charmes in de strijd om me weer voor zich te winnen. Hij probeerde met me te dansen, gaf me het ene complimentje na het andere en zorgde dat ik nooit een leeg glas bier in mijn hand had. Hoe boos ik ook op hem was, voor ik het wist stonden we zoenend in een donker hoekje. Natuurlijk belandde ik die nacht weer in zijn hoogslaper. De volgende ochtend werd ik wakker van de geur van aangebrande broodjes; Job had ontbijt gemaakt! Tenminste, hij had een poging gedaan tot ontbijt maken. "Ik heb geleerd van mijn fouten", zei Job met een brutale grijns. Zo veranderde Job van een twarrel in een scharrel.
De kwarrel
Steeds vaker bevond ik me in Jobs nog altijd gammele hoogslaper. We leerden elkaar beter kennen en oefening baart kunst dus ook de seks werd steeds beter. Het vele oefenen werd niet in dank afgenomen door Jobs huisgenoten; blijkbaar bonkte en kraakte de hoogslaper schaamteloos hard tijdens onze activiteiten. Desalniettemin veranderde Job in een kwaliteitsscharrel, oftewel een kwarrel.
De prela
Job en ik deden tegenwoordig ook samen dingen buiten zijn herriemakende hoogslaper om. Op een brakke middag gingen we naar het museum. In een zaal vol naaktsculpturen hadden we een verhitte discussie over de opvallend kleine piemels van de sculpturen toen Job een oude vriend tegenkwam. Ik stelde me netjes voor en de vriend vroeg wat Job en ik van elkaar waren. Job werd rood en kon alleen nog maar een soort piepende "uhh" uitbrengen. Ik was ook ineens alle woorden kwijt. We waren meer dan vrienden en ook meer dan scharrels. Maar we hadden geen relatie. Of toch stiekem wel? Ik wist het niet meer en mompelde maar iets onverstaanbaars. De vriend genoot zichtbaar van de ongemakkelijkheid. Typisch een pre relatie voorval. Het was duidelijk, we zaten middenin een prela.
De rela
Niet lang na de ongemakkelijke museum-situatie besloten we dat we toch echt een relatie hadden. Een hele middag lang klusten we samen aan de gammele hoogslaper. Extra planken, schroeven en spijkers moesten ervoor zorgen dat hij minder zou bonken en kraken. We waren immers van plan om de gammele hoogslaper de komende tijd nog veel te gebruiken.
Meer lezen van mijn ongefilterde studentenleven? Eerder schreef ik een studentenleed over een avondje zoenen met iemand die iets teveel speeksel had.